Als ik iets wil uitleggen, doe ik dat vaak aan de hand van een metafoor. Ik houd van de versimpeling en de helderheid die een metafoor te bieden heeft.

Ik ga zo gezegd “aan” van metaforen.

Zomer 2020 was ik een week met mijn lief op vakantie. Een aantal weken daarvoor had ik van een vriendin een boek met de post gekregen: De vierde dimensie: Toeval bestaat niet.

Het is een roman waarin de spirituele transformatie van een rijke beurshandelaar naar filosoof en schrijver wordt beschreven.
Het boek gebruikt een aantal mooie metaforen. Eén in het bijzonder resoneerde bij mij. Zo krijg je soms taal voor datgene wat je altijd al voelde, maar nog niet kon beschrijven.

Dit was voor mij zo’n moment.

Het boek beschrijft een metafoor van een treinspoor met treinstations. Je leven is het treinspoor. In welke trein we stappen, kiezen we zelf.

Tijdens de rit komen we tussenstations en eindstations tegen.
Tussenstations kun je herkennen aan momenten waarop je een keuze hebt te maken. Waarbij het ene moment voelbaarder is dan het andere.
Een eindstation is een station waar je niet anders kúnt, dan overstappen op een andere wagon.
Een ander spoor. Waar je bij een tussenstation een keuze had, heb je dat op een eindstation niet.

Zo is een tussenstation bijvoorbeeld die leuke vacature waarop je besluit te solliciteren. En wanneer je in een lastige situatie zit met je geliefde en besluit samen ervoor te knokken. Of juist niet.

Een eindstation kun je herkennen aan een burn-out. Je relatie loopt op de klippen. Je hebt een kinderwens, alleenstaand en bijna 40. Je bent ongelukkig en dat ben je zat.
Kortom, het is geen optie meer om op dit spoor te blijven.

Voordat je bij zo’n eindstation komt, heb je vele keuzes gemaakt op voorgaande tussenstations. Burn-out raak je niet zomaar, daarvoor heb je vele tussenstations gehad. Iedere keer heb je besloten om niet te wijzigen van koers. Uiteindelijk kom je op een eindstation en kun je niet anders dan een ander spoor kiezen. Soms besluiten we op een parallel spoor te stappen, waaruit blijkt dat we eigenlijk niet geleerd hebben van onze reis. Je zult zien dat je dan op een vergelijkbaar eindstation komt. Toeval? Of het resultaat van je keuzes?

Tussenstations zijn er niet per toeval. Het vergt vaak moed en veel lef om op een tussenstation te wisselen van koers. Het verschil tussen overstappen op een tussenstation of vastlopen op een eindstation is het bewust nemen van keuzes. En voor die keuzes je eigen verantwoordelijkheid voelen en te nemen.

Het is jouw spoor. Jouw leven. Het zijn jouw keuzes.

Als je bewust stil durft te staan bij je tussenstations, leer je vooruit kijken. Dan zie je het eindstation in de verte opdoemen en kun je op tijd overstappen. Zo overkomt het leven je niet maar heb je zelf de regie.

Als jij terugkijkt op je leven, heb je dan bewust gebruik gemaakt van je tussenstations? Of werd je wakker geschud op het eindstation?
Als het voelt alsof het leven je overkomt. De dingen je aangedaan worden. Als het voelt alsof je vast bent gelopen. Doe dan een stapje terug en bekijk welke keuzes je gemaakt hebt om op dit punt te komen. Waren er momenten waarop je een andere keuze had? Het vergt moed om écht te durven kijken naar de keuzes die je gemaakt hebt die je op dit punt gebracht hebben.

Het is nooit te laat om je eigen spoor te kiezen.

Heb jij behoefte aan een ander spoor, maar je weet niet hoe?
Neem dan vrijblijvend contact op via de mail, telefoon of whatsapp.

“Je bent altijd op tijd in je eigen leven” – 365 dagen succesvol

Nynke Hillebrand
Zorgcoach Bewust Energiek
Therapeut familieopstellingen
+31630581914
nynke@bewustenergiek.nu

.